OKUL KORKUSU NEDİR?

Okul korkusu, çocuğun okuldan korkması, okula gitmek istememesi ve her fırsatta okuldan kaçmasıdır. Okula yeni başlayan çocukların yaklaşık %5 inde görülen okul korkusu çocuklarda daha çok psikolojik etkenlerden dolayı ortaya çıkar. Okula gitmesi için ebeveynler tarafından yapılan baskı ve zorlamalara karşı çocuk endişe duyar, panik yapar, midesi bulanır, kusar, başı döner ve özellikle ağlar. Daha da zorlanan çocuk evden çıktıktan sonra ya bir yerde oturur ve sonrasında eve geri döner. Ya da okula gider biraz durduktan sonra geri döner.
OKUL KORKUSU NEDİR?
Bu durumlar da çocuğun iştahı kesilebilir, uyku problemi yaşayabilir. Çocuk neşesizdir. Özelikle okul vakti yaklaştıkça keyifsizleşir. Bu çocuklar genellikle evde rahattırlar. Bağımlı oldukları aile bireylerine ki genellikle annedir bu iyice bağlanırlar. Onsuz bir yere gitmez ve peşinden ayrılmazlar.  Bu çocuklar devamlı bir kaygı içindedirler. Bu kaygı anneden ayrılık kaygısı da olur. Özellikle okul vaktine doğru iyice artar. Okul sonrası ise azalır.

Okul Korkusu Karşısında Yapılması Gerekenler

Okul korkusu, çocuğu psikolojik ve fizyolojik açıdan etkiler ve hem okuldan hem sosyal faaliyetlerden hem de arkadaşlarından uzaklaştırır. Çocuğun özgüvenini yitirmesine sebep olur. Yapılması gerekenler ise;

•       Çocuğun tepisi her ne olursa olsun okula gitmesi gerekir ve bu konuda ısrarcı olunmalıdır. Bir kere dahi olsa çocuğun istediğini yapmasına izin verilmemeli çocuk okula gitmelidir. Bu konuda tüm aile fertlerinin net bir tavır içinde olması gerekir. Böylece çocuk okul korkusu azalacak ve okula gitmekten zevk alacaktır.

•       Çocuğun giyinmesine yardımcı olunmalı, okula giderken yanında olunmalı, sınıfa girerken eşlik edilmeli ve sırasına yerleştirilmelidir. Ardından sınıf hemen terk edilmelidir.

•       Çocuğa okula gitmeme konusunda taviz verilmemeli, gitmek isteyip istemediği sorulmamalıdır.

•       Öğretmenlerden ve rehberlik servisinden yardım alınmalıdır. Okulla devamlı iletişim içinde olunmalıdır.

Çocukla diyalog halinde olunmalı, çocuğun neyden korktuğu, neyin onu mutsuz ettiği öğrenmeye çalışılmalıdır. Kendi okul zamanlarımızı paylaşmalı ve böylece çocuğun rahatlamasına yardımcı olunmalıdır. En önemlisi ise çocuğun bu durumdan utanmaması, çekinmemesi sağlanmalı, ona kızmamalı ve öfkelenmemelidir. Onu suçlamadan, ona değer vererek, anlatmaya teşvik ederek, soruna birlikte çözüm bulmaya çalışarak yol alınmalıdır.

Yorumlar

Popüler Yayınlar