Elektriksel yük ve Temel Elektriksel Büyüklükler Nelerdir

Elektriksel yük ve Temel Elektriksel Büyüklükler Hakkında Kısaca Bilgi

Elektriksel Yük: Atomaltı parçacıkların sahip olduğu ve onun elektromanyetik alan ile olan etkileşimini tayin eden, temel bir özelliktir. Doğadaki dört temel kuvvetten biri olan elektromanyetik kuvvetin kaynağı elektrik yüküdür. Elektrik yüklü bir parçacık hem kendi etrafında bir elektrik alanı oluşturur, hem de başka parçacıkların oluşturduğu elektrik alanından etkilenir.
Elektriksel yüklerin varlığı eski Yunan zamanından beri biliniyordu, ancak ayrıntılı deneysel araştırmalar 1600 yıllarında Gilbert tarafından yapılmaya başlandı. Elektriksel yük hakkında bilinen genel deneysel gerçekler aşağıdaki gibi özetlenebilir:
Elektriksel yük, madde içinde taşınır.Geleneksel olarak pozitif ve negatif olarak isimlendirilen 2 tür yük vardır: Genellikle cisimler, taşıdıkları negatif ve pozitif yükler birbirlerini dengeledikleri için yüksüz görünürler. Cisimlerde pozitif yükler protonlar, negatif yükler elektronlar tarafından taşınırlar.
Noktasal iki yük arasındaki Lorentz kuvveti bu iki yükü birleştiren doğru boyuncadır.
Bu kuvvet yüklerle doğru, yükler arasındaki uzaklığın karesiyle ters orantılıdır.

Temel Elektriksel Büyüklükler

A-Akım (I): Elektrik yükünün bir noktadan diğer bir noktaya aktarılmasıdır. Birimi amper (A)’dir.
1-Doğru Akım (DA): Zamana göre yön ve şiddeti sabit olan akımdır. Pil ve akümülatörden alınan akım tamamen böyle sabittir. Ancak konvertisörlerden alınan doğru akım hiç bir zaman tamamen sabit şiddette olamaz. Yüksek gerilim ve güçlü yerlerde kullanılamaz. En çok kullanıldığı yerler elektronik devrelerdir. Elektrikte sadece küçük lamba, fan, basit makine, motor frenleme, elektroliz sistemleri vb. yerlerde kullanılır.
2- Karışık Akım: Zamana göre yönü sabit, şiddeti değişken akımdır. Redresör ve dinamoların çıkışından alınan doğru akımdır. Elektrikte kullanılır, elektronikte kullanılmaz.

Temel Elektriksel Büyüklükler

3-Alternatif Akım (AA): Zamana göre yön ve şiddeti değişen akımdır. Elektriğin ilk üretildiği anki halidir. Doğru akım ise ancak alternatif akımın doğrultulmasıyla elde edilir. Elektrik devrelerinde genellikle alternatif akım kullanılır. Elektronikte ise yalnızca anahtarlama ve kontrol devrelerinde kullanılır. (Işık, motor vs.)Yüksek gerilim ve güçlü yerlerde alternatif akım kullanılır. Çünkü alternatif akımın üretim, çevrim ve iletimi daha kolay ve ucuzdur.
Kaynaktan alınan akımın şiddeti kaynağa bağlanan yüke bağlıdır. Boş kaynağın çıkışından akım çıkmaz.
B-Gerilim (U): Kaynağın iki noktası arasındaki potansiyel farktır. Birimi volt (V)’tur. Akım şiddeti ile doğru orantılıdır. İki nokta arası gerilim kaynağın özelliğine göredir. Eğer kaynak çıkışına kaynağın geriliminden düşük gerilimli yük bağlanırsa elektrik otomatik kesilse bile yük yanar.
C-Güç (P): Kaynağın yük kaldırma kapasitesidir. Yükün özelliği olan güç ise kaynağın kapasitesinin ne kadarını dolduracağını gösterir. Birimi watt (W)’tır. Akım ve gerilimle doğru orantılıdır.
D-Frekans (F): Alternatif akımın 1sn’deki değişim (saykıl) sayısıdır. Birimi Hertz(hez)’dir. (Hz)
E-Rezistans (R): Elektrik akımına karşı gösterilen zorluktur. Akım ve gerilimle ters orantılıdır. Birimi ohm(om)’dur. (R)
F-Endüktans (L): Bobinin elektrik akımını manyetik alan şeklinde depolama kapasitesidir. Birimi henry (henri)’dir. (H)
G-Kapasite (C): Kondansatörün elektrik akımını, elektrik yükü şeklinde depolama kapasitesidir. Birimi “farat (F)”tır.
H-Reaktans (XL-XC): Kondansatör ve bobinin alternatif akımda gösterdiği rezistanstır. Kondansatörün gösterdiği reaktansa kapasitif reaktans (XC), bobinin gösterdiği reaktansa ise endüktif reaktans (XL) denir.
I-Empedans (Z): Rezistans ve reaktansın toplamı eşdeğer rezistanstır.
J-İletkenlik (G): Rezistansın tersidir.
İyi Günler Dileğiyle Lütfen Yorum Eklemeyi Unutmayınız Fikirlerinizi Bizimle Paylaşınız Saygılar Bilgi Dünyası.